İngiltere - 2012 - 83' - Renkli - HDCam - İngilizce
“Aşkın kendi ömrü var. Herkes, herşey gibi. Bu da yaşamın bir parçası.” Will Sharpe (Yönetmen)

Yılın muhtemelen en İngiliz yapımından aşk ve acı portresi: ironik, tuhaf ve şiirsel. Yaşadığımızı hissettiriyor.
Kara Göl asla beklendiği gibi gelişmeyen filmlerden biri. Böyle bir kategori var mıdır o da ayrı. Muhtemelen yoktur. Öyleyse şöyle diyelim: Çarpık mizahı, iddiasız derinliği, saçma sapan diyaloglarla güzel sözlerin, şiirin tuhaf karışımı ve dünyanın en heyecansız cinayet gizemiyle türünün tek örneği. Dört kişilik bir aile, bir günlüğüne misafirleri olan tuhaf bir adamı öldürmekle suçlanıyor. Adamın varlığı, çiftin tavan arasındaki kutularda unuttuğu iç dünyalarını salıvermelerine neden oluyor. Güya adamın ölümünün nedenlerine ulaşmaya çalışıyoruz ama vardığımız yer aile dinamiklerinin kökü. Neredeyse Mike Leigh kadar derinlere iniyoruz ama o kadar yoğunlaşmadan. Hikâye, bir sahte-belgesel vasıtasıyla aktarılıyor. Bu da filmin amatör ruhunu korumasını ve içgörüsünü lafın gelişiymiş gibi aktarmasını sağlıyor.