Eser: Sergey Rahmaninov
Libretto: Vladimir Nemiroviç Dançenko (Puşkin'in Çingeneler şiiirinden uyarlama)
Tek perde

Puşkin'in Çingeneler öyküsünü konu alan, Rachmaninov'un tek perdelik muhteşem eseri Aleko yeniden sahneleniyor. Sergei Rachmaninov'un tamamlanmış üç operasından birincisi olan ve ilk kez 1892'de sahnelenen Aleko, konusunu Puşkin'in 'Çingeneler' adlı öyküsünden alıyor.

Sahneye Koyan: Doğan Çelik
Koreografi: Fatma Nil Berkan
Orkestra Şefi: Zdravko Nazarov
Koro Şefi: Paolo Villa
Dekor: Zeki Sarayoğlu
Kostüm: Serdar Başbuğ
Işık: Taner Aydın
Korrepetitörler: Yuliya Bapova, Simten Deniz Şenpolat, Selen Aslıhan Korkmaz, Fügen Yiğitgil, Olena Şenol
Reji Yardımcıları: Başak Taniş, Engin Yavuz
Kondüvit: Mehmet Cüneyit Saraçoğlu
Süflöz: Duygu Kızılay

Aleko: Alper Göçeri, Utku Bayburt, Zafer Erdaş
Genç Çingene: Ali Murat Erengül, Yoel Vahram Keşap, Muzaffer Soydan
Zemfira: Maria Otilia Radulescu İpek, Ayten Telek, Melek Hande Soner Ürben
Zemfira'nın Babası: Kenan Dağaşan, Göktuğ Alpaşar, Ali Haydar Taş
Yaşlı Çingene: Zekiye Arzu Semerci, Nursel Dinler

Bir grup Çingene nehrin kenarında gece için çadır kurmuşlardır. Soluk ay ışığının altında kamp ateşi yakarlar, yemek yaparlar ve göçebe hayatın onlara sağladığı özgürlüğü vurgulayan şarkılar söylerler. Yaşlı bir Çingene hikaye anlatmaya başlar. Uzun zaman evvel, Mariula adında bir kadınla birlikte olmuştur, ancak bu kadın başka bir adam uğruna kendisini ve kızları Zemfira'yı terk etmiştir. Zemfira artık bir yetişkindir, hatta çocuğu vardır ve Çingene yaşamı uğruna medeniyetten vazgeçen Aleko adlı bir Rus ile yaşamaktadır. Bu hikayeyi dinledikten sonra Aleko, Zemfira'nın babasının Mariula'dan intikam almamasına son derece sinirlenir. Oysa Zemfira aynı fikirde değildir. Annesi için geçerli olanın kendisi için de geçerli olduğunu belirterek, 'aşk özgürdür' der. Aleko'nun aşırı sahipleniciliğinden çoktan sıkılmış olan Zemfira, Çingene topluluğundan bir gence aşık olmuştur.