Dünya sergileri, müze, panorama ve bonmarşelerle 19. yüzyılın en gösterişli temas ve temâşâ alanlarındandı. Asimetrik güç ilişkileri, yoğun kültür alışverişi ve şiddetli rekabet barındıran bu prestijli etkinlikler, Batılı olmayan ülkelere yerel kimliklerini ana akım kültürel normlara devşirerek temsil etme imkânı tanıyordu. Osmanlı İmparatorluğu gibi katılımcılar, “otantik” birikimleri ve değişik kültürlerini kendi kimlik politikaları çizgisinde ve Avrupa merkezinin hâkim kodlarınca belirlenen sınırlı bir manevra alanında ifade etmektir.

SALT’ın dünya fuarları mirasına odaklı Teşhir program serisi kapsamındaki ilk konuşmayı, Boğaziçi Üniversitesi Tarih Bölümü Öğretim Üyesi Ahmet A. Ersoy yapacak. 1873 Viyana Dünya Sergisi’nden hareketle Osmanlı yönetiminin kültürel temsil stratejilerini değerlendirecek olan Ersoy, söz konusu teşhir alanında yerellik fikriyle kurulan ilişkiyi geçerliliğini koruyan şu soru temelinde sorgulayacak: Kültürel farklılığın ticari bir meta olarak değer bulduğu küresel tüketim çağında yüzeysel ve egzotik klişelere düşmeden yerelliği temsil etmek mümkün müdür?