Sözlük tanımı yeni yaşam alanları açmak olan ve konularında ele aldıkları hızın, aslında akan zaman olduğunu hissetiren, “Hafriyat” grubu ressamlarından Antonio Cosentino, ikinci kişisel sergisini 22 Ocak 2004’ te Evin Sanat Galerisi’ nde açıyor.
Sanatın hala en gerçek iletişim yolu olduğunu dile getiren sanatçı; standartlaşamayan, yok olacak mekanların karakteristiğini izleyebilmek ve yeniden tanımlayabilmek isteğiyle; mimari görüşün eksikliğini, kent dokusunun düzensizliğini, kaos içinde yaşayan yığınların düş kırıklıklarını özetlemektedir. Bu durum yarım yamalak modernleşme projemizin hüzünlü tarihini yansıtır niteliktedir. Söz konusu mekanlar yok olacaklar, tıpkı hızlıca varoldukları gibi. Uçacak olan kent görüntüleri insanda melankolik bir ruh oluşturur. Beton denizinin varolduğu gibi hızla yok olması; karakter özelliklerinin an be an değişmesi, gözümüzün alıştığı, vakit geçirdiğimiz her mekanın parçalanıp yok olması bugün boyutlarını belirleyemediğimiz travmanın esas sebebidir de. Mekanın ruhu denilen şeyin hayat mücadelesi içinde nasıl da anlamsız kaldığının göstergesidir. Hemen herkes bir zamanlar yaşadığı, vakit geçirdiği mekanları sadece hatırlamak durumundadır. Çünkü geri dönüşü olmayacak biçimde yok olmaktalar.
Sergide günlük hayatta sıklıkla karşılaştığımız ancak gözümüzden kaçan ya da çok da önemsemediğimiz (peynir tenekeleri, poşetler vb.) objeler dikkat çeken diğer unsurlardır. Bu uçucu mekanlar ve değersiz objeler, tarihi mekanlar gibi abidevi değildir. Sanatçının deyişiyle: “Yaşadığım dünyanın bana heyecan vermesi için abidelerle süslü olması gerekmiyor. Sıradan mekanlarda sıradan hayatlar sürüyoruz. Tüm bu olgular sıradanlıkları ile tuvale konu olurlar. Burası benim floram. Değişimini gün be gün görebiliyorum. Duygularımın döküm atölyesi elbette ki bu mekanların bütünü.”
Resimlerin zaman zaman şiirsel atmosferde betimlenmesi konuların kendi katı bağlamlarından koparılmak ya da kurtarılmak istenmesinden kaynaklanır. Bu durum hala konulara mekanik bir gözle bakamadığımızın belirtisidir. Tv ’yi ve tv kültürünü ortak beğeni havuzu sayan sanatçı, bu kültürün algımızı şaşılacak biçimde varolanın dışına yönelttiğini ve böylece kendi çehremizin bile tam bir tanımını oluşturamadığımızı söylüyor: “Gerçekle flörtümüz sınırlı. “
Kentin dinamizmini fırça vuruşlarında hissettiğimiz Antonio Cosentino, gözlemleyerek boyadığı, bazen romantik bazen de ironik mesajlar veren resimleriyle 22 Ocak-21 Şubat 2004 tarihleri arasında Evin Sanat Galerisi’nde izlenebilir.
http://www.evin-art.com e-mail : galeri@evin-art.com