Yavuz Kılıçer’in son dönem çalışmalarını kapsayan;
“Ufuklarımızda
Gâhî Arzu, gâhî Kamber;
Gâhî Leyla, gâhî Mecnûn
Öyle yâ,
Her âşığın bir âhı vardır.” başlıklı sergisi, 19 Şubat-15 Mart 2004 tarihleri arasında Galeri VII Sanat - Erguvan Katı’nda gerçekleştirilecek.

Yavuz Kılıçer’in son dönem çalışmalarına baktığımızda akademik formasyondan süzülüp, halk sanatına konu olan masal söylemlerini kendine özgün anlayışla, tıpkı bir Japon estamp ustası gibi geniş yüzeylerde yalın ve minimal çizgilerle olayları anlatmayı tercih etmesi önemlidir.

Masal kahramanları halk resimlerinde izleyiciye zaman zaman birer işaret ve sembol olarak gösterilirdi. Bugün Yavuz Kılıçer’in resimlerindeki yüzlerin olmayışı bu imge’nin yaşatılması ve sahip çıkılmasından kaynaklanıyor.

Klasik siluet halindeki figürleri çevreleyen motif ve resimsel desen anlayışının temel belirleyicisi olan geometri, amaç olarak karşımıza çıkar. Sanatçı ‘Hamam’ resmindeki kurnadan su alan ayaktaki figürün hareketi Antik Yunan’a ait bir vazodaki figürün hareketine gönderme yaparak resmin geçmiş sanatlarla olan bağlantısını sağlamlaştırır.

Yavuz’un kurguladığı kompozisyonlar genellikle yatay ve dikey hareketlerden oluşur. Bazı elemanları süsleyerek ve motifle örerek bu statik yapıyı alternatif bir hareketle destekler, öte yandan sanat yapıtının nesnel kabul edilmesi için, plastik açıdan çok zengin gerçekle, kurgu (fiction) arasýndaki ayrılığı arttıran renkli planlar yoluyla soyut düzenleme arayışlarına girer.

Yavuz Kılıçer’in bu anlamda kolaja girmeden geleneksel iki boyutluluða döndüðünde görüntünün yeniden yapılanışını kutsadığını ve bunları az görülen bir incelikle bir araya getirdiğini görürüz. Temür Köran