İspanyol resminde Goya’nın romantizmiyle, Claude Monet başta olmak üzere Fransız “modernist” ustalarının geliştirdiğiİzlenimcilik arasındaki zaman dilimi içerisinde Neoklasisizm, Rokoko, Realizm gibi çeşitli eğilimler ortaya çıktı. Gelenekselden İzlenimciliğe doğru yol alan bu gelişim süreci içinde başı çeken ressamlar büyük oranda gerçekçi/ dışavurumcu ifadelere ve giderek de İzlenimciliğe doğru yol alan üslup arayışlarına girdiler. Bu dönemin öne çıkan ressamı Joaquín Sorolla’dır. Portreleri, manzaları, toplumsal ve tarihi temalara odaklanan anıtsal resimleriyle ün kazanan Sorolla, en çok, İspanya sahillerinde günışığıyla yıkanan doğayı ve insanları ustalıklı betimleyen eserleriyle tanınır.