“Anamın ipiyle indim gökdelen damınızdan
Kelebek gibi girdim kelebek camınızdan
Taksinize mülkünüze dairenize…
Vesairenize…
Şiir fenerimle de baktım, son çığlık!
Aşk yokmuş sizde beş paralık!”

Hayatın içinden bir an bile eksilmemiş, kendine bile sığmamış ve taşmış bir ozanı 85. doğum yılında kendi şiirlerinden uyarlanmış hayat öyküsüyle anmayı planlıyor “Tiyatro Kumpanyası”. “Can”ı Can Yücel Şiirlerinden Türk Tiyatrosunun büyük ustası Genco Erkal uyarlamış. Can Yücel şiirleri kadar muzip, sert, dik ve duyarlı, Türk resminin desen virtüözlerinden biri olarak kabul edilen Mehmet Güleryüz’ün “Can” için hazırladığı desenler de rol alacak Kemal Kocatürk’le birlikte.

Oyunu Kemal Kocatürk yönetiyor ve oynuyor. Son yıllarda yaptığı rejiler ve oyunculuğuyla adından sıkça söz ettiren Kemal Kocatürk’e bu yolculukta, Ayça Kocatürk’ün müziği eşlik edecek. Müziğin de Can Yücel’in şiirleri, Mehmet Güleryüz’ün desenleri gibi, aynı yalınlığın içinden süzülerek seyircinin kulağına fısıldamasını istiyor Ayça Kocatürk. Üstüne üstlük “en az Can Yücel şiirleri kadar yalın ve tek başına duracak benim sahne plastiğim” diyor Sırrı Topraktepe.

Sahneye yerleştirdiği bir merdiven, uzayın ve uzamın boşluğunda bütün yönlere anlamı somutlaştırırken, hepimizin evinde olması gereken bir objeymiş gibi kendi gerekliliğini ve hayatı kolaylaştırma çabasını bize dayatıveriyor. Sanki tüm bu olup biteni en yalın halleriyle ilk defa görüyormuşuz gibi hayatımıza sokuyor Aslı Atasoy’un ışığı.