Tiyatro bugünü ve bugünün insanını anlatmalıdır. Doğu Oyuncuları olarak uzun zamandan beri üzerinde çalıştığımız bu metin de içerdiği kavramlar itibariyle bugün güncelliğini korumakta.
Nazım Hikmet’in yazdığı “Fakir Bir Şimal Kilisesinde Şeytan ile Rahibin Macerası” adlı şiir sanki dün yazılmış ve bugün gazete sayfalarına ya da haber bültenlerinin flaş haberi olarak girebilecek güncellikte. Dünyamızda bin yılın ilk savaşı patlamışken ve bu savaş sadece diğerlerinin bir habercisiyken sahnede göreceğiniz metin bu savaşın ve bundan sonra yapılacak olan bütün savaşların neden ve kimler için yapıldığına dair sorular yöneltiyor hepimize. Bu şiirin bugün sahnelenmesi ve bir sokak tiyatrosu olarak sahnelenmesi bizim için bir gereklilikti, tıpkı tiyatro gibi.
Bugün medeniyetler çatışması diye süslenip önümüze sürülen sorun aslında sınıfların çatışmasıdır. Farklı kültürlerin değil zengin ile yoksulun savaşı. Küreselleşmenin ilk adımı olan coğrafi keşiflerden beri sömürü ve savaş sürüp gitmekte. Altın için vurulan ilk yerliden ve din adına yakılan ilk insandan beri yıkım ve yağma var... Soyguncular bize öğretildiği gibi kara maskeli ve el fenerleriyle gözükmüyorlar gözümüze...kimi zaman cüppeleriyle, kimi zaman pırıltılı elbiseleriyle, kimi zaman smokinleriyle, kimi zaman ise uçakları ve tanklarıyla çıkıyorlar karşımıza...Ateş, kan ve barut...Filistinli çocuğun ya da İsrailli askerin cesetlerinin yanında mayında parçalanmış bir Afgan çocuk ölüsü var... Ateş, kan ve barut sadece oldukları yerde gerçeklik kazanıyorlar...Savaş yanı başımıza gelene kadar olan biten bizim için sadece dünya barışına vurulan darbeler. 2. Dünya Savaşı sırasında küçük bir alman kasabasında bir kilise... Pazar ayini...Savaştan yorgun ve fakir düşmüş halk ve rahip aynı kaderi paylaşmalarına rağmen birbirlerinin gözlerine bakamıyorlar...Rahibin elinde hükümetin ona okuması için verdiği bir beyanname... Onun içinden gelen sese kulak verdiğini hayal edin ve neler olacağını izleyin...