Kitle iletişim araçları içinde olumlu ya da olumsuz etkileri en çok tartışılan araç televizyondur. Sadece Türkiye’de değil, en gelişmişinden en geri kalmışına kadar bütün ülkelerde televizyonun etkileri tartışma konusudur. Eğitimciler, siyasetçiler, din adamları, sanatçılar her biri kendi bakış açısından televizyonu tartışmaktadır.
Kimilerine göre, televizyon bu güne kadar gerçekleştirilememiş pek çok güzel rüyanın somutlaşmış hali; kimilerine göre de televizyon çağdaş bir karabasandır.
İster olumlu, ister olumsuz olsun, bütün bu yaklaşımların kesiştiği bir ortak nokta vardır: Bu da televizyonun mutlak karşı konulmaz bir etkileme gücüne sahip olduğu varsayımıdır.

‘Televizyon Üzerine’ oyunu; insanların elektrikler kesildiğinde mumla birlikte en çok eksikliğini hissettiği icat olan televizyonu; bazen taş devrinde, bazen cennetin orta yerinde, bazen bir doğumhane kapısında, bazense bir kapıcı dairesinde ele alır. Bu oyun, insan yaşantısına güler yüzle bakan bir oyundur ve gülmeceden çok yararlanan bir özellik taşır. Gülmeceyi belirli bir ders çıkartmak için değil, izleyicinin zihninde bir zemin oluşturarak, bir düşünce enerjisi üretmek için kullanır. Bu ortaya çıkan enerji toplumda genel olarak var olan görüşlerin dışında yeni görüşler yaratacak niteliktedir.
Beyoğlu Sanat Tiyatrosu aykırı bakış açısı, güleryüzlülüğü, çağdaşlığı, güncelliği ve oyunculuk hünerlerini harmanladığı bu oyunda, gerçekliğin sınırlarıyla oynamaktadır. Gerçeklere fantezi aşılanmasıyla elde edilen grotesk biçimler, taşlama, anlatı ve şarkılar oyunun zenginliklerindendir.

Televizyonun kendisi, işletmecileri ve izleyicileri oyunun ana kişileridir. Bu oyunu yazan, oynayan ve izleyecek kişiler de bu oyunun parçalarıdır. Dolayısıyla herkes bu oyunda anlatılan olay kişilerinden bazılarıdır…