Artık kullanılmayan eski bir tren garında yaşayan dört evsiz serseri. Eski fahişe ve hamile Lyubka, eski gar şefi Luko, konservatuar mezunu olduğunu iddia eden yalınayak Meto ve milli parkta bakıcısı olduğu ayının ölümüne neden olduğu için durmadan sızlanan Doko.

Geçen bir trenden atılan bir sandığın içinden Harry Houdini olduğunu söyleyen alkolik bir illüzyonist çıkınca, gardaki garibanların yaşamı değişir. Houdini onları illüzyon dersleri ve ruhçu felsefesi ile etkilemeye başlar. Artık bir yandan hayal aleminde yok olup gitmeye, bir yandan da illüzyonsuz yaşanamayan show dünyasına hazırlanmaktadırlar. Dünya bir Titanik gemisidir Houdini’ye göre. İnsanlar da onunla birlikte batan yolculardır. Yani kurtuluş yoktur. Ancak bütün bunlar doğru mu acaba? Houdini her şeyin bir illüzyon olduğunu söylemekte haklı mı, değil mi?