Serenad Hanım, öncelikle sizi kendinizden dinlemek isteriz, Serenad Bağcan kimdir?

O kadar zor bir soru ki... Bir insanın kendi kendini anlatabilmesi en zor kısım benim için. Müzisyen bir ailede doğdum. Serenad Bağcan kimdir?.. Serenad Bağcan yorumcudur, şarkıcıdır. İçinden geldiği, ruhunun sesini insanlara söyler.

Sanatla iç içe olan bir ailede büyüdünüz ancak Eczacılık Fakültesinde okumayı tercih ettiniz. Buna sebep olan neydi?

Buna sebep olan bir aile geleneğiydi ve sistemin sizi zorladığı bir şeydi. Yani benim zamanımda üniversite sınavına giriyorsunuz ve puanınız nereye tutarsa oraya giriyorsunuz. Bunun nedeni buydu.

Selda Halam duruşundan ödün vermez!

Selda Bağcan'ın halanız olması kariyerinizi etkiledi mi? Örnek alıp hayatınıza katkı sağlayan davranışlarından bize bahseder misiniz?

Tabii ki. Örnek davranışlarından bir tanesi; Selda Halamın duruşudur, sanatçı duruşudur. Yıllarca, 50 yıldır Türkiye'nin protest sanatçısıdır ve duruşundan ödün vermez. Dönmez, eğilip bükülmez. Ayrıca kendini sahnede kıyafetiyle, saçıyla başıyla ifade etmez, sesiyle ifade eder. Bu çok önemli bir şeydir, çünkü sahnenin bir kuralı olmuş gibidir. Tamam seyirciye, dinleyiciye saygı göstereceksin ama gerçek dışı bir şey sunuluyor sahne üzerinde. Yani, bazen ben de bunu yapıyorum, yapmak zorunda hissediyorum bazen. Ama halam, bütün bunları yıkıyor. O istediği pantolonla, istediği ayakkabıyla, saçıyla ya da montuyla sahneye çıkabilecek bir sanatçı. Bu, her zaman sanatçının yapabileceği bir şey değil. Örnek aldığım şeylerden bir tanesidir. Diğeri, hayata bakış açısı. Sadece halamın değil bütün ailemin bir pembe bulut içerisinde olup ama hayatın gerçeklerini de biliyor olmaları ve kolektif için, insanlar için bir şeyler yapıyor olmaları yine bana örnektir.

Günümüzde popüler müzik daha çok rağbet görüyor. Sizin daha çok; klasik, yıllardır çizgisini bozmamış bir tarzınız var. İstediğiniz kitleye ulaşabiliyor musunuz?

İstediğim kitleye ulaşabiliyorum. Pop... Ben bir popçu değilim, pop da yapmıyorum söylediğiniz gibi. Ama pop müziğin de çok zor olduğunu düşünüyorum. Her daim gündemde kalmak, hep popüler olmak ve sanatçılar için ödünler vermeyi de gerektiriyor aslında. Dirençli olmanız, ne yapmak istediğinizi çok iyi bilmeniz gerekiyor, müzik olarak, yorumcu olarak... Ve bunu yaptığınızda zaten sapmıyorsunuz. Yani beni daha fazla tanısınlar, daha fazla bilsinler diye yapılan fazlalık, hoşuma giden bir şeyi yapmaktan, bu duygu alıkoyuyor. Yani dirençli ve ne yapacağını biliyor olmanız gerekiyor.

Peki siz güncel hayatınızda ne tür müzik dinlersiniz?

Bu bana çok fazla sorulan bir soru, ben her şeyi dinliyorum. Hiç ayırt etmeden çünkü, çok merak ediyorum. Dünyada neler yapılıyor, Türkiye'de neler yapılıyor? Bu; Türk Sanat Müziği de olabilir, pop da olabilir, arabesk de olabilir... Bilmediğimiz başka müzik türleri de olabilir ve hepsini dinliyorum. Yani şunu bunu dinlerim, ama tabii ki klasik müzik... Sabah kalktığımda beni yükselten müzik odur, başta o vardır. Daha sonrasında merak ağır basar ve onu da dinleyeyim, şunu da dinleyeyim, o ülkenin müziği nasıl?... Her şeyi dinlerim.

Çokça ortak çalışmanızın olduğu, sizden ''Yıllardır aradığım sesi sonunda buldum'' cümleleriyle bahseden Fazıl Say'ı size sormak istiyorum. Hayatlarınızın kesiştiği günü bize anlatır mısınız?

Hayatlarımızın kesiştiği gün çok özel bir gündü. Ben Devlet Çok Sesli Korosu'nda sanatçıydım. Onun Nazım Hikmet Orotoryosu'nu seslendiriyorduk. Genel provaya solistin gelmemesi sonucunda koro şefi dedi ki, ''Serenad Bağcan bu işi yapabilir, hadi Serenad, çık sen söyle'' ve büyük bir heyecanla orkestra ve koronun önüne çıktım. İki yüz elli, üç yüz kişi vardı zannedersem. Sahnede o heyecanla şarkıları söyledim. Önce böyle yirmi saniye falan bir sessizlik oldu sonra bitmek bilmeyen bir alkış. Yani hıçkırık sesleri bile duydum. On beş dakika boyunca bütün herkes alkışladı, Fazıl'da çok beğendi. İşte o günden sonrada, ''İlk Şarkılar, Yeni Şarkılar, Nazım Hikmet Orotoryosu, Hermias Yunus Sırtındaki Çocuk ve Sait Faik'' sahne eserlerinde solistlik ve yorumcusu olarak yoluma devam ettim Fazıl Say ile birlikte.

Fazıl Bey'den konu açılmışken.. onunla çalışmak nasıl bir his, hayatınızda o günden bu yana değişen şeyler oldu mu? Biraz bu süreçten bahseder misiniz?

Evet, şimdi öncelikle sorunuzun ikinci kısmından başlayayım. Hayatımda tabii ki bir çok şey değişti, İlk başta değişen şey, koristlikten solistliğe geçişim. Bu sırada kendi içsel yolculuğum başladı. Yeni Şarkılar Albümü seslendirirken neye uğradığımı şaşırdım, çünkü size kattığı çok fazla şey var. Öncesinde, şairlerin bütün şiirlerini okudum, hayatlarını araştırdım ve yolculuk böyle başladı ve benim yorumculuğuma da çok fazla etkisi oldu, hem müziğin hem şiir duygusunun. Fazıl Say'la çalışmak çok geliştirici bir şey, eğlenceli bir şey. Başka ne diyebilirim?

Solo albüm fikri nasıl gelişti, sizi teşvik eden bir durum yaşandı mı?

Tabii. Fazıl Say ile olan çalışmalarım ve Devlet Korosu'ndaki çalışmalarım benim hayatımda yeterince doyurucuydu. Hiç solo albüm yapma fikri gelişmedi bende. Bu çocukluğumdan itibaren, yani son iki yıla kadar hep böyle gitti. Benim babam da müzisyen ve o her gün müziğini yapar, şarkılarını söyler, çalar ve bir gün stüdyosunda bana o şarkıları dinletirken, bir küçük farkındalıkla, babamın çok büyük emeğine, disiplinine vefa duygusu hissettim. O an karar verdim, bir albüm yapmaya. Bu babamın ve ailemin şarkıları olacak diye karar aldım.

Babama "Serenad"!

''Serenad'' albümünüzün kendi adınızı taşımasının özel bir sebebi var mı? Adına nasıl karar verdiniz?

Öze bir anlamı var aslında içsel olarak düşündüğüm. Dedim ya hani, babama vefa... Babama 'serenad'... "Serenad"ı kendi anlamıyla, böyle bir şey düşündüm.

Her bestenin elbette bir hikayesi vardır. Siz ''Serenad'' da en çok hangi parçadan etkilendiniz? Hikayesiyle birlikte bizimle paylaşır mısınız?

Elbette, aslında hepsinden etkileniyorum, Altı parçanın hepsinden. Fakat ''Bülbül'' şarkısı benim için çocukluğuma hissel ve duygusal olarak damgasını vurmuş bir şarkıdır. Halamın hapishanede olduğu dönemde, gazetede onun bir fotoğrafını gördüm. Arkadan kelepçelenmiş, jandarmalar içerisinde fotoğrafını gördüğümüzde babamın duygulanarak kız kardeşine yaptığı bir besteydi "Bülbül" ve onu ülkenin bülbülüne benzetip; ''Bülbüle zincirler vurulur mu hiç?''diye devam eden sözleri. Albümü aldığında göreceklerdir dinleyicilerimiz. Kitapçığına da her şarkıının karşısında benim hayatımdaki yerini ve hikayesini anlattım. Öyle samimi bir kitapçıkta koydum içine. Oradan bütün şarkıların hikayelerini okuyabilirler.

Sevdikleriniz ve basın mensuplarının katılımıyla gerçekeşen Lansman Konseri ardından nasıl tepkiler aldınız, geri dönüşler beklediğiniz gibi miydi?

Tabii, tabii. Çok beğenildi, çok ses getirdi. Çünkü farklı şeyler yapmak da istedim o gün. Dediğim gibi aileme vefamı ödemeye, onların Türki Müziği'ne olan katkılarının farkında olmasını sağlamak. Diğeri de üç tane sanatçı dostumla birlikte bir sinerji yaratarak sahnede o geceyi tamamladık. İskender Giray heykeltıraş ve fizik mühendisi, Cankat Kalyoncu ressam ve reklam sektöründe, Erin İlkcan Aslan, o da ressam ve gezgin. Bu arkadaşlarımla o geceyi paylaştık ve dinleyenlerle, sanatçı dostlar ve sizlerle.

Lansman konserinizin yapıldığı mekanda, çeşitli noktalarda bazı sanatçıların eserlerine yer verdiniz. Bu konseptte çalışmaya devam edecek misiniz?

Evet, bu en başından beri yani albüm yapma fikri doğduktan itibaren hayal etmeye başladım ve konserlerde ilk aklıma gelen, sahnede tek başıma olmak değil, sanatçı dostlarımla birlikte olmak ve sanatlarını performe ediyor olmaları. Şimdi bu devam edecek, değişik sanatçılarla da devam edecek. Her türlü yaratıcılığını ortaya koyanlar için sahne her zaman onları bekliyor.

Yakın zamanda sahne çalışmalarınız var mı? Gelecek dönem projelerinizden bahseder misiniz?

Tabii; yeni sezonda çok çok fazla konser, hem Türkiye'de hem dünyanın bir çok yerinde, şimdiden görüşmeleri yapılıyor. Konserler bitmez, bitmeyecek de. Benim asli görevim o, yani şarkı söylemek. Onsuz olmaz çünkü, benim hayatım bu.

Hayatınızda, bugünlere gelmenizde etkili olmuş ''olmasaydı olmazdı'' diyebileceğiniz biri var mı?

Tabii, bu ilk başta ailemdir. Ailemde spesifik olarak annemdir. Çünkü, siz hayatta yol alırken size doğruyu yanlışı saptığınız zaman sizi doğru yola sokacak tek kişi annedir. Annem; hem acımasız, hem şefkatlidir, bilirim ki benim ilerlemem için, olduğum yerden daha yukarı gidebilmem için eleştriler yapıyor. Annem. Ailem ve annem.

Dinleyenlerinize iletmek istediğiniz mesajlarınızı, albüm sonrası duygularınızı bilmek isteriz. Bahseder misiniz?

Evet, dinleyenlerin; albümü dinledikleri zaman, ben eminim ki hep bir yerlere dokunacak. Çünkü, her insanın yaşamında yer almış hikayelere yer verdim yani duygusu var bu şarkıların. Albümü dinlerken bu duyguların ne olduğunu birazcık da içe dönerek dinlemelerini çok isterim. O zaman albüm etkisini daha fazla gösterecektir. İkinci, üçüncü albümlerde hep böyle dramatik olmayacak, onu da söyleyeyim. Artık güneşli günlere doğru da gidecek albüm.

Keyifli sohbetiniz ve bizlere vakit ayırdığınız için size www.istanbul.net.tr adına teşekkür ediyoruz.

Ben teşekkür ediyorum, sağlığınız... www,istanbul.net.tr'ye bu üzel daveti için çok teşekkür ediyorum.

Röportaj: Kübra Coşkun
Editoryal: www.istanbul.net.tr
16.05.2019