Hikaye, iki karakterin yer aldığı kıyamet ortamının ortasında geçiyor; biri elektrikli sandalyede ölüm cezasına çarptırılan, diğeri ise bu cezayı infaz etmek zorunda olan. Diyalog, çoklu anlatım sistemi aracılığıyla farklı temaları ele alıyor, benzersiz bir sahne deneyimi yaratan anlaşılır, ironik ve alaycı bir hikaye sunuyor. Oyun, sistemi temsil eden infaz memuru Leonard ve düşünen insanı temsil eden ölüm cezasına çarptırılan üzerinden özgürlük kavramını irdeler. Bunu irdeleyerek Sokrates’in dediği gibi “Kaçarak değil, kalarak özgürlük” kavramını irdeler. Ve bizlere şu soruları sordurtur: Birinin hayatını bildiğimizde daha mı iyi yargılarız? Bir insan gerekli bilgiye sahip olmadan, özgür iradesi ve tecrübesiyle hareket ederken, neyin doğru olduğuna nasıl karar verilebilir? Seyirci, kendi özgür iradesiyle; karakterlerin geçmişini bilmeden, sadece durumu takip edip, anlamaya çalışırken kendine bir doğru yaratıp, özgürlük kavramını bir daha düşünür.