Ramona Horvath’ın, caz müzisyeni olmadan önce, değişen renkleriyle bu enstrümanın sonsuz nüanslarından oluşan tüm paletini nasıl çalacağını bilen bir piyanist olduğunu söylememiz gerekir. Kontrbasta Nicolas Rageau (kendisi aynı zamanda tasarımcıdır) ve davulda Antoine Paganotti’den oluşan, müzikal birlikteliği iki seçilmiş ortaktan oluşan bu albümün tüm amacı budur. Bu gece seslendirilecek olan her parça, klasik repertuardaki bir müzik parçasından ilham alıyor, ancak cazın renklerine bürünmüş olarak iki estetiğin arasında fantazide yolculuk ediyor. Sanatçılar burada kararlılıkla cazdan yanayız diyorlar ama zengin tematik ve armonik malzemeyi sağlayanlar Gershwin, Porter, Ellington, Mingus veya Monk yerine Tchaikovsky, Beethoven, Enesco, Fauré veya Ravel’dir. Müzisyenler, bazen egzersize zarar veren bu gereksiz saygı olmadan, bunu doğal bir şekilde üstleniyorlar. Buradaki kokteyl, tanınmış parçaların basit “cazlaştırılmasından” çok daha incelikli. Üç müzisyen tarafından kelimenin tam anlamıyla ele alınmaktan çok bir ilham kaynağı olarak görülüyorlar. Bu özgürlük aynı zamanda çok eğlenceli ve her zaman neşeli bir hal alıyor.

Desteklerinden dolayı İstanbul “Dimitrie Cantemir” Romen Kültür Merkezi’ne teşekkür ederiz.